پا، قلب دوم انسان ها است. حال اگر پای کودکان در میان باشد که در سن رشد بوده و بسیار آسیب پذیرتر از بزرگ ترها هستند، خرید پوشش مناسب برای این قلب دوم حساس تر هم می شود. معمولا استفاده از انواع پاپوش از اوایل تولد نوزادان شروع می‌شود و از آنجا که قرار نیست نوزادان با این پاپوش‌ها و کفش‌های پارچه‌ای‌شان راه بروند، بنابراین حساسیت خاصی برای انتخاب آنها وجود ندارد. این در حالی است که از حدود ۱۸ ماهگی به بعد که تقریبا کودکان راه رفتن را به خوبی یاد می‌گیرند و دوست دارند خودشان در کوچه و خیابان هم راه بروند، انتخاب کفش مناسب برای آنها اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند

.

در خصوص ویژگی های کفش کودکان گفتگویی داشتیم با "دکتر علیرضا مقتدری، متخصص طب فیزیکی" که مشروح آن د رادامه از نظرتان می گذرد:

بهتر است والدین به جای توجه به قیمت، مارک یا مدل کفشی که قرار است برای خردسال خود بخرند به کیفیت آن توجه کنید. تقریبا تمام مردم دنیا با پاهایی سالم به دنیا می‌آیند اما تنها ۴۰ درصد از این افراد در بزرگسالی هم سلامت پاهایشان حفظ شده است.

به گفته ممتخصصان پوشیدن کفش‌های نامناسب از همان دوران کودکی می‌تواند تهدیدی برای به خطر افتادن سلامت پاها باشد. یک کفش باکیفیت بچه گانه باید سطح پاهای کودکان را به خوبی پوشش دهد، نرم و انعطاف‌پذیر باشد، تخت سفتی داشته باشد و هیچ فشاری به هیچ قسمت از پای کودک به خصوص پنجه‌های او وارد نکند. همچنین نرم و انعطاف‌پذیربودن رویه کفش، اجازه حرکت آسان را به کودکان می‌دهد و باعث می‌شود جریان خون در سطح پاهای آنها به خوبی در گردش باشد.

اگر برای کودکان کفش‌هایی با جنس چرم، پلاستیک یا ورنی می‌خرید، حتما حواستان باشد قسمت‌های داخلی کفش با لایه‌ای از پارچه نخی یا پنبه‌ای پوشیده شده باشد. این لایه‌های نخی یا پنبه‌ای، باعث جذب رطوبت پای کودکان می‌شوند و پای آنها را خشک نگه می‌دارند. با خشک ماندن پای بچه‌ها در داخل کفش، امکان رشد باکتری‌ها و قارچ‌های پوستی هم به حداقل ممکن می‌رسد.

معمولا جنب‌وجوش کودکان نوپا از بزرگ‌ترها و حتی از بچه‌های بزرگ‌تر از خودشان هم بیشتر است. برای اینکه دوام کفش آنها را بالا ببرید و مجبور نباشید ماهی یک کفش برای آنها بخرید، بهتر است کمی بیشتر هزینه کرده و کفش‌های دور دست‌دوز را برایشان خریداری کنید. این کفش‌ها نسبت به کفش‌هایی که با چسب مخصوص تولید شده‌اند، دوام بیشتری دارند و شیک‌تر هم هستند. یادتان باشد پاشنه یا سایر قسمت‌های کفش خردسالان نباید میخ داشته باشد زیرا ممکن است در اثر بازی و فعالیت زیاد کودکان، میخ پاشنه کفش‌شان دربیاید و به آنها آسیب برساند.

بهتر است برای خردسالان کفشی بخرید که وقتی آن را پای کودک خود می‌کنید، حدود ۵ تا ۶ میلی‌متر فضای خالی بین بزرگ‌ترین انگشت پا و جلوی کفش وجود داشته باشد. در این صورت پای کودکان هنگام راه رفتن اذیت نمی‌شود. علاوه بر این پای خردسالان مدام در حال رشد است و وقتی کفش آنها کمی جادار باشد، رشد پاها راحت‌تر صورت می‌گیرد.

تخت کفش خردسالان که با زمین در تماس مستقیم است باید عاج‌دار باشد تا آنها هنگام راه رفتن روی سطح‌های صاف یا کمی لغزنده به آسانی لیز نخورند و بر زمین نیفتند.

بهترین، انعطاف‌پذیرترین و راحت‌ترین کفش برای خردسالان، کفش‌هایی با جنس چرم است. البته کفش‌هایی از جنس پلاستیک نرم هم برای کودکان مناسب است. اما کفش‌های ورنی یا آنهایی که جنس بسیار خشکی دارند، گزینه مناسبی برای خردسالان محسوب نمی‌شوند.

معمولا کودکان نوپا نمی‌توانند بدون کمک والدین خود کفش‌هایشان را بپوشند، بنابراین برای سهولت کار خود والدین هم که شده به جای کفش‌های بندی از کفش‌های چسبی برای خردسالا استفاده کنید. همچنین گر قرار است برای روزهای سرد سال کودک خود چکمه تهیه کنید، بهتر است سراغ انواعی بروید که از پشت زیپ می‌خورند و پوشیدنشان برای کودکان بسیار ساده‌تر از انواعی است که زیپ ندارند.

کفش‌های جلوباز محافظت خوبی از پای بچه‌ها نمی‌کنند و راه رفتن با آنها برای کودکان نوپا، کار چندان ساده‌ای نیست. این در حالی است که هرچه کفش بسته و پوشیده‌تر باشد و سطح بیشتری از پای بچه‌ها را پوشش دهد، گزینه مناسب‌تری محسوب می‌شوند.

خردسالان باید ۲ مدل کفش داشته باشند، کفش مهمانی و کفش راحتی. کفش مهمانی می‌تواند از هر جنس، رنگ و مدلی انتخاب شود، زیرا پای کودکان برای مدت طولانی در کفش مهمانی نمی‌ماند یا آنها با این کفش برای مدت طولانی راه نمی‌روند. اما کفش راحتی که قرار است بچه‌ها ساعت بیشتری را با آن راه بروند، باید شرایطی که در بالاکه عنوان کردیم را داشته باشد.